مدل تحلیل دیپلماسی علم و فناوری در یک کشور

این مقاله با هدف معرفی یک مدل مفهومی برای تحلیل کارکرد دیپلماسی علم و فناوری در یک کشور تدوین شده و دارای دو بخش است: بخش نخست به معرفی حوزه بین‌رشته‌ای دیپلماسی علم و فناوری، رابطه آن با مطالعات امنیت و اقتصاد نوآوری و مرزبندی‌های آن با رشته‌های همجوار می‌پردازد. در بخش دوم، مدلی با دو رکن اساسی دکترین امنیتی و نظام نوآوری در یک کشور برای تحلیل کارکرد دیپلماسی فناوری در یک کشور ارائه می‌شود. در این مدل نگرش انتخابی به نظام نوآوری، نگرش کارکردی است. برمبنای این مدل، تحلیلگر می‌تواند کارکرد همکاری‌های علمی و فناوری بین‌لمللی یک کشور را در چارچوب هفت کارکرد مشخص نظام نوآوری از دیدگاه افزایش یا کاهش عامل «قدرت به‌مثابه ابزار» و «قدرت به‌مثابه هدف» ارزیابی کند. واژگان کلیدی: دیپلماسی علم و فناوری، قدرت به‌مثابه ابزار، قدرت به‌مثابه هدف، دکترین امنیتی، نگرش کارکردی